domingo, 28 de octubre de 2007
rasmia¡¡¡
En a Guerra y en l’Amor

Farto de peleyas d’otri, cuan a luita se remataatro campo de batallamás difizil a yo aguarda.Si, muller, a la fin torno ta casapos tu yes a mía unica patria.

Fastiau de muerte y sangre,ta ferir con a mía berranomás quiero a tuya guerrasi tu la quiers prenzipiar;dixaré o rancuello si faltata ficar a mía rasmia an que te calga.


A seteguera que portol’afogare n’o deseyoque m’aplena cuan te beigoanque tu me digas “fui”.Fui que no, no te fará o morro closi no fas buenas trazas ta l’amor.

Cuan arribo a o canto tuyo,per gran que sia l’escamallo,no trobo millor treballoque afogar-me n’o bercheramagau / que ruxia la tuya fuena que tiens n’ixe güerto tan calién.

O licor más espritosobeberé d’a tuya boca,n’importa igual a redotaye reblar debán de túy meter as mías armas a’s peus tuyoso broquel, o cultro y o tieso chuzo.

Si no tiengo as armas prestasu si yo no doi a mida,tendré mui bien merexidaa carraña más salbache:tornaré con pazenzia a parar cuentad’a rezeta ta apañar o frechinache.

Si un almugábar zereñoen ye de berdá, no escusal’afalago y a suaburaque emplega ta conquistar;ixa si que ye una batalla furay a que diz si ye un ombre con balura.

Y si a murria me burniaseu si me benze a galbana,tu me podrás fer a tana contino, terne que terne;a lizión que en a guerra y en l’amorcal quitar: que nomás qui rebla pierde.


Lurte . - Dispierta Fierro

Etiquetas:

 
Esto fue el planeta de hoy visto por mi
1 Ponme lo que quieras...